Ελια.

Τελευταία έγινε μεγάλος θόρυβος, όσον αφορά τα φύλλα ελιάς. Ακούστηκαν απόψεις ότι τα φύλλα ελιάς είναι επικίνδυνα, προκαλούν αλλεργίες και εμετούς. Η προτροπή που επαναλαμβανόταν πολλές φορές ήταν να μην διακόψουν οι ασθενείς την θεραπεία της επίσημης Ιατρικής (χημειοθεραπεία και ακτινοβολίες). Είναι τα πράγματα όντως έτσι;
Πριν πάρει οποιοσδήποτε μια θέση υπέρ ή εναντίον των φύλλων της ελιάς, μετά από ήρεμη και νηφάλια κρίση, πέρα από κραυγές και δογματισμούς, κατηγορίες και τσαρλατανισμούς και άλλα ηχηρά παρόμοια, πρέπει να σταθμίσει ορισμένα δεδομένα. Να απαντήσει σε κάποια επιχειρήματα και γεγονότα και έπειτα να εκφέρει την κρίση του.

Δεδομένο 1ο. Ο Γερμανός Otto Warburg τιμήθηκε με δύο βραβεία Νόμπελ . Οι περισσότεροι γιατροί τον αγνοούν, αν και ξέρουν τον μαθητή του Krebs, διδάσκονται τις ανακαλύψεις του Krebs. Αποκαθηλώνουν τον δάσκαλο και τιμούν τον μαθητή. Δεν έχουν τιμηθεί πολλοί με δύο βραβεία Νόμπελ. Μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Γιατί έδωσαν στον Warburg 2 Νόμπελ; Μαντεύετε την απάντηση. Για την ανακάλυψη μιας βασικής αιτίας του καρκίνου. Ο Warburg ανακάλυψε και απέδειξε, κάτι πολύ σημαντικό. Χωρίς να χρησιμοποιήσω την ιατρική ορολογία κι όσο είναι δυνατό να το αναφέρω με απλό τρόπο, για να καταλάβει ο κόσμος. Τα καρκινικά κύτταρα καταβροχθίζουν σάκχαρο σε ποσότητες δέκα έως δεκαπέντε φορές μεγαλύτερες από το φυσιολογικό. Το σάκχαρο που καταναλώνεται από τα καρκινικά κύτταρα, παράγεται κυρίως από το συκώτι ενώ τα φυσιολογικά κύτταρα χρησιμοποιούν γλυκόζη που παίρνουν από τις τροφές.
Το γαλακτικό οξύ ένα υποπροϊόν της όλης διαδικασίας βρίσκεται στα καρκινικά κύτταρα 10 φορές και περισσότερο, απ’ ότι στα υγιή κύτταρα. Αυτή η κατάσταση οδηγεί σε μια ανισορροπία της σχέσης οξέων και αλκαλίων (χαμηλό PH) και στέρηση του οξυγόνου. Καθώς τα καρκινικά κύτταρα έχουν PH γύρω στο 5 και η οξύτητα αυξάνει, είναι πολύ δύσκολο στα κύτταρα αυτά να αναπνεύσουν κανονικά. Τα καρκινικά κύτταρα δεν μπορούν να υπάρξουν σε ένα περιβάλλον πλούσιο σε οξυγόνο. Η ζωή χωρίς οξυγόνο ή αναεροβίωση των καρκινικών κυττάρων είναι ένας κανόνας χωρίς καμία εξαίρεση δήλωνε ο Warburg.

Όλα τα κανονικά κύτταρα έχουν μια απόλυτη ανάγκη για οξυγόνο αλλά τα καρκινικά κύτταρα ζουν με τη ζύμωση της ζάχαρης. Ο Warburg απέδειξε την θεωρία του, που του απέφερε τα 2 βραβεία Νόμπελ, όταν πήρε κανονικά κύτταρα από ένα έμβρυο και τα ανάγκασε να μεγαλώσουν χωρίς οξυγόνο. Πήραν όλα τα χαρακτηριστικά των καρκινικών κυττάρων. Αυτό σημαίνει πως τα κανονικά κύτταρα μπορούν να μετατραπούν σε καρκινικά κύτταρα αλλάζοντας απλά μια μεταβλητή. Το οξυγόνο. Το χαμηλό PH και η ανάγκη καταβρόχθισης τεράστιας ποσότητας σακχάρου είναι τα άλλα χαρακτηριστικά των καρκινικών κυττάρων όπως και η επιτυχής άμυνα τους στο ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού. Σ' όσους κατηγορούν τα φύλλα της ελιάς τίθεται το απλούστατο ερώτημα.
Συμφωνούν Ναί ή Όχι με τη θεωρία του Warburg; Του έδωσαν άραγε λανθασμένα τα 2 βραβεία Νόμπελ; Η απάντηση έχει πολύ μεγάλη σημασία.

Δεδομένο 2ο. Υπάρχει ο τομογράφος εκπομπής ποζιτρονίων (PET). Μηχάνημα εξαιρετικά ακριβό. Υπερτερεί σημαντικά έναντι της κλασσικής αξονικής και μαγνητικής τομογραφίας, γιατί μπορεί να δείξει καρκινικές βλάβες σε περιοχές που στην απλή αξονική φαίνονται καθαρές. Μια εξέταση με PET κοστίζει 40 φορές πιο ακριβά από την αξονική τομογραφία. Απ’ όσο γνωρίζω ελάχιστοι τομογράφοι εκπομπής ποζιτρονίων υπάρχουν στην Ελλάδα και κατά 99% χρησιμοποιούνται για τον καρκίνο.
Πώς λειτουργούν; Ο ασθενής παίρνει ραδιενεργή γλυκόζη σεσημασμένη με ειδικό ραδιοφάρμακο και χρησιμοποιώντας το PET με ειδικό αξονικό τομογράφο μπορούνε να δούμε σε ποια σημεία του σώματος πηγαίνει αυτή και έτσι να εντοπίσουμε τις περιοχές αυξημένης κατανάλωσης ζάχαρης πολύ πριν αυτές φανούν σε οποιαδήποτε άλλη εξέταση. Όπου απορροφάται περισσότερη ζάχαρη υπάρχει και υποψία όγκου. Σημειωτέον ότι ο PET θεωρείται η πιο προχωρημένη τεχνολογικά εξέταση διαγνώσεως καρκίνου αλλά και μεταστάσεων. Αν δεν είναι σωστός ο Warburg, πως χρησιμοποιούμε τις αρχές του περί αυξημένης κατανάλωσης ζάχαρης των καρκινικών κυττάρων στο PET; Γιατί δεν λέμε στους ασθενείς, που δεν γνωρίζουν τίποτα απ’ όλα αυτά, να απορρίψουν τελείως τις πατάτες, τα αναψυκτικά, τα γλυκά κ.λ.π. που προσφέρουν μεγάλες ποσότητες ζάχαρης στα τρελά για ζάχαρη καρκινικά κύτταρα; Βλέπουμε λοιπόν ότι εφαρμόζουμε τις αρχές του Warburg στη διαγνωστική πρακτική αλλά από την άλλη μεριά δεν πληροφορούμε τον κόσμο για τη σωστή διατροφή και μια βασικότατη αιτία του καρκίνου.

Δεδομένο 3ο. Η κα. Αποστολοπούλου (η γνωστή ερευνήτρια από την Αυστραλία) βρήκε το εμβόλιό της για τον καρκίνο από μόρια ζάχαρης. Αν αληθεύει η πληροφορία αυτή, γιατί το ιατρικό κατεστημένο την έδιωξε;

Δεδομένο 4ο. Η LDH (γαλακτική αφυδρογενάση) και ειδικά τα ισοένζυμά της (υπάρχουν 5 κατηγορίες ισοενζύμων) είναι ανεβασμένα σε περιπτώσεις καρκίνου .Στους περισσότερους καρκίνους ένα μέχρι τρία ισοένζυμά ( LD2,LD3,LD4) είναι συχνά αυξημένα .Συχνά η αύξηση της LD3,είναι η πρώτη ένδειξη για την παρουσία καρκίνου. Η LD3 αυξάνεται σε προχωρημένο καρκίνο και κακοήθες λέμφωμα και μειώνεται μετά από επιτυχή θεραπεία. Γιατί δεν ξέρει ο κόσμος για την LDH και τα ισοένζυμά της; Τη χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδια τα ξέρουν οι πάντες. Γιατί αποκρύπτεται από τον κόσμο; Μήπως η δίαιτα ομαλοποιεί μόνη της την LDH και τα ισοένζυμά της; Μήπως η LDH και τα ισοένζυμά της επηρεάζονται από τη ζάχαρη;

Δεδομένο 5ο. Αν μία βασική ιδιότητα ταυ καρκινικού κυττάρου είναι η καταβρόχθιση ζάχαρης (όπως δείχνει το PET) και η έλλειψη οξυγόνου, τότε η θεραπεία είναι τα πικρά. Αν υπάρχει έλλειψη οξυγόνου και τεράστιες ποσότητες γαλακτικού οξέος, οι τροφές που περιέχουν οξυγόνο είναι η θεραπεία. Αν το PH είναι το πρόβλημα, τότε οι αλκαλικές τροφές, το αντίθετο του όξινου PH, λύνει το πρόβλημα.

Δεδομένο 6ο. Τα φύλλα της ελιάς είναι πολύ πικρά. Έχουμε απορρίψει σαν κοινωνία την πικρή γεύση. Μοναδικό κριτήριο είναι η ευχαρίστηση, η ηδονή του λάρυγγα. Πηγαίνουμε ενάντια στη φύση. Τα φύλλα της έχουν χλωροφύλλη. Τι κάνει η χλωροφύλλη στα φυτά; Μήπως συμμετέχει στη διαδικασία παροχής οξυγόνου στα φυτά; Επιπλέον τα φύλλα της ελιάς περιέχουν τεράστιες ποσότητες ασβεστίου και σιδήρου όπως δήλωσε και ο πρόεδρος των γιατρών Δημόσιας Υγείας κ. Τσαντήρης.
Οποιοσδήποτε γεωπόνος ξέρει πως στο όξινο PH του εδάφους (PH 0-7 όξινο, PH 7 ουδέτερο, PH 7-14 αλκαλικό), το ασβέστιο διορθώνει την αλκαλικότητα του εδάφους. Αν έχει όξινο PH το έδαφος π.χ. 5 ρίχνουμε ασβέστιο και γίνεται ουδέτερο. Το ίδιο γίνεται και στον άνθρωπο. Το ασβέστιο φτιάχνει το PH που στα καρκινικά κύτταρα είναι όξινο. Η τεράστια ποσότητα ασβεστίου των φύλλων της ελιάς (770 mg στα 100 γραμμάρια) είναι εύκολα απορροφήσιμη και διορθώνει βαθμιαία την όξινη κατάσταση των καρκινικών κυττάρων. Η πικρή γεύση, η χλωροφύλλη, το ασβέστιο, η eleupeine και άλλες ίσως άγνωστες ουσίες επιδρούν με την τεράστια παροχή οξυγόνου, στη διόρθωση του PH και την κατάργηση της ανάγκης για ζάχαρη.
Αν όμως παράλληλα με τα φύλλα ελιάς καταναλώνει ο ασθενής γλυκά, αναψυκτικά, πατάτες, κ.τ.λ., δηλαδή ακατάλληλες τροφές, η αγωγή καθίσταται χωρίς νόημα. Αυτό τόνιζε ο γιατρός Λαμπρόπουλος. Θα βγουν λοιπόν κάποιοι από τα παράθυρα της τηλεόρασης και θα κατηγορούν τα φύλλα ελιάς χωρίς να έχουν εφαρμόσει ακριβώς τη δίαιτα, τρώγοντας κρέας και ζάχαρη, αγνοώντας τις ουσιαστικές ιδιότητες των φύλλων της ελιάς το οξυγόνο, το ασβέστιο και την πικρή καταπληκτική γεύση που τόσο μας λείπει. Άλλωστε από παλιά το πικρό ταυτιζόταν με το φάρμακο. Από πού παίρνει σήμερα ο άνθρωπος πικρές τροφές για να καταπολεμήσει την ακόρεστη μανία των καρκινικών κυττάρων για ζάχαρη; Μήπως είναι λάθος το PET που βασίζεται στην αρχή της σεσημασμένης γλυκόζης;

Δεδομένο 7ο. Επειδή υπάρχουν πολλοί δύσπιστοι και η αλήθεια σκόπιμα κρύβεται από τις φαρμακευτικές εταιρείες, θα πρέπει να απαντήσει ο οποιοσδήποτε επιθυμεί στο εξής ερώτημα που έχει άμεση σχέση με τα φύλλα της ελιάς και τη λειτουργία τους: Γιατί δεν παθαίνουμε καρκίνο του λεπτού εντέρου; Έχουμε ακούσει για καρκίνους του παχέος εντέρου. Γιατί πολύ σπάνια έχουμε καρκίνους του λεπτού εντέρου; Ποιες είναι οι ουσίες που εμποδίζουν την εμφάνιση καρκίνου στο λεπτό έντερο; Η αλκαλικότητα; Αλκαλικό PH ή άλλη αιτία; Καλείται ο οποιοσδήποτε κατήγορος των φύλλων της ελιάς να απαντήσει. Μήπως εδώ κρύβεται το μυστικό;

Δεδομένο 8ο. Χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες. Επικίνδυνα τα φύλλα της ελιάς .Ακολουθήστε τη θεραπεία σας φώναζαν σε όλους τους τόνους οι ειδικοί. Είναι αλήθεια κομπογιαννίτης ο Watson νομπελίστας -ναι αυτός που ανακάλυψε το DNA - όταν δήλωνε πως η χημειοθεραπεία και οι ακτινοβολίες είναι ένας σωρός σκ....; Γιατί αποκρύπτεται αυτή η δήλωση του Watson; Μήπως είναι τσαρλατάνος ο L. Pauling με 2 βραβεία Νόμπελ όταν δήλωνε "θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι πως ο πόλεμος κατά του καρκίνου είναι σε μεγάλο βαθμό απάτη". Το ακούτε. ΑΠΑΤΗ. Είναι άραγε τσαρλατάνοι αυτοί οι 2 επιστήμονες που εναντιώνονται στις χημειοθεραπείες και στις ακτινοβολίες. Και τι να κάνουμε αναρωτιέται ο κόσμος. Οι χημειοθεραπείες και οι ακτινοβολίες είναι αναγκαίο κακό. Θα πεθάνω, αλλά θα έχω ποιότητα στη ζωή μου. Έτσι άλλωστε μου λένε. Βέβαια τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ένας καρκινοπαθής μπορεί να ζήσει περισσότερο και καλύτερα, αν δεν κάνει θεραπεία. Αυτό είναι το συμπέρασμα του καθηγητή της ιατρικής Χάρτιν Τζόουνς και άλλες τρεις μελέτες ερευνητών υποστηρίζουν αυτή τη θέση η οποία δεν έχει αντικρουσθεί ΠΟΤΕ. Ο Τζόουνς δήλωσε σε συνέδριο της Αμερικανικής αντικαρκινικής εταιρείας ότι οι ασθενείς που δεν υποβάλλονται σε καμιά αγωγή δεν πεθαίνουν νωρίτερα από τους ασθενείς στους οποίους εφαρμόζεται η ορθόδοξη αγωγή. Άλλωστε και στο τεύχος του Lancet της 13ης Απριλίου του 1991 ο Α. Μπρέιβμαν κάνει έκκληση για ένα περιορισμό του όλου χημειοθεραπευτικού τομέα. Τι είναι άλλωστε η παρηγορητική θεραπεία; Ξέρω πως ο ασθενής θα πεθάνει αλλά του κάνω χημειοθεραπεία για να υπάρξει δήθεν ποιότητα ζωής χωρίς να ελπίζω στην θεραπεία του. Για διατροφή βέβαια κουβέντα. Άλλωστε δεν διδάσκεται στις ιατρικές σχολές.
Έχουν άραγε λάθος πολλοί Γερμανοί ογκολόγοι – όπως έγραψε ο Der Spiegel – που με θάρρος δήλωσαν πως οι ίδιοι αν πάθαιναν καρκίνο, δεν θα έκαναν ποτέ χημειοθεραπεία; Μόνο για το μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα υπάρχουν δεδομένα που δείχνουν βελτίωση και η βελτίωση αυτή φτάνει στο χρονικό διάστημα των 3 μηνών. Στους καρκίνους του μαστού, του εντέρου, των πνευμόνων που πεθαίνουν οι περισσότεροι δεν ανταποκρίνονται. Στους μεγάλους όγκους – πρέπει να ξέρει το κοινό- εμφανίζει περιορισμένη αποτελεσματικότητα. Η χρήση της χημειοθεραπείας τη στιγμή που έχει ελάχιστες πιθανότητες να αποδειχθεί αποτελεσματική είναι στην καλύτερη περίπτωση βλακεία και στη χειρότερη έγκλημα λέει ο γιατρός Άτκινς και όμως μας λένε να συνεχίσουμε αυτές τις θεραπείες.
Ένας λόγος είναι ο οικονομικός. Το κύκλωμα του καρκίνου που έχει τζίρο 10 τρις ετησίως, θα καταρρεύσει αυτόματα. Αυτό το σύστημα που δηλώνει “δεν μπορούμε να σε θεραπεύσουμε, σου προξενούμε εμετούς, χάσιμο στα μαλλιά, τα μαρτύρια της αλεπούς στον κάθε κακόμοιρο άνθρωπο που πέφτει στα νύχια του, τονίζει να μη δοκιμάσει ο καρκινοπαθής καμιά άλλη αγωγή”. Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν “φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες” διότι τα δώρα τυφλώνουν τους οφθαλμούς της σκέψης. Ζούμε σ’ ένα “αγνό κόσμο” και οι πιο αθώες εταιρείες είναι οι φαρμακευτικές μιας και δεν λαδώνουν ποτέ. Δεν υπάρχουν δωρεάν συνέδρια, δεν υπάρχουν παροχές στους γιατρούς, δεν υπάρχουν ιατρικοί επισκέπτες, ο καρκίνος είναι η πιο ιάσιμη ασθένεια σήμερα με τις χημειοθεραπείες , όπως δήλωσε ο Vita διάσημος καρκινολόγος.
Ο λόγος λοιπόν είναι απλός. Τα κότερα, οι βίλες και οι παροχές απειλούνται. Θα αφήσουν οι καρχαρίες το χυμό από τα φύλλα ελιάς; Όπως έγραψε η εφημερίδα “ΤΟ ΒΗΜΑ” ο καθηγητής Ευάγγελος Μιχελάκης βρήκε ένα υπερόπλο κατά του καρκίνου, ένα φθηνό φάρμακο το DCA που χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια. Αυτό ενεργεί στα μιτοχόνδρια, τους δίνει οξυγόνο και διορθώνει το PH. Βρίσκεται δηλαδή προς τη σωστή κατεύθυνση. Ο καθηγητής βασίζεται στη θεωρεία του Warburg αλλά ανησυχεί για τις φαρμακευτικές εταιρείες. Θα τον αφήσουν αναρωτιέται δημόσια (ΤΟ ΒΗΜΑ, Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2007, σελ. Α9); Εσείς τι λέτε;

Μελέτες: Δεν υπάρχουν μελέτες για τα φύλλα της ελιάς φωνάζουν. Ο καθηγητής παθολογίας του πανεπιστημίου Αθηνών κ. Σ. Καραγιαννόπουλος βασιζόμενος σε πλήθος μελετών, αναφέρει πως το σελήνιο – είναι ένα ιχνοστοιχείο όπως ο σίδηρος – είναι αντικαρκινικό. Έχετε μήπως δει κανένα γιατρό να το χορηγεί στους ασθενείς του; Πείτε το μου για να σας πω μπράβο. Η Κίνα πραγματοποίησε μελέτη σε 300.000 άτομα μαζί με το Πανεπιστήμιο Cornel των ΗΠΑ σχετικά με το σελήνιο επί 10 έτη. Είδατε τη μελέτη δημοσιευμένη πουθενά; Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Το σελήνιο προλαβαίνει τον καρκίνο και βοηθάει τη θεραπεία του στο αρχικό στάδιο μαζί με βιταμίνη Ε. Η μελέτη του καθηγητή Μιχελάκη που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Cancer Cell θα ανοίξει το δρόμο προς χρησιμοποίησή του ή θα θαφτεί και αυτό προς δόξα της χημειοθεραπείας; Βέβαια και το κράτος πληρώνει πολλά λεφτά στις φαρμακοβιομηχανίες, μπαίνει μέσα, χρωστάμε παντού μας λένε, δεν δίνει λεφτά στους εργαζόμενους αλλά τα φάρμακα για τις χημειοθεραπείες πάντοτε υπάρχουν και μάλιστα δωρεάν.

Συμπέρασμα: Όπως δήλωσε και καθηγητής χειρουργικής του Πανεπιστημίου Αθηνών τα φάρμακα για τον καρκίνο υπάρχουν, αλλά δεν τα αφήνουν οι φαρμακευτικές εταιρείες να βγουν στην επιφάνεια. Ο Πρίγκιπας Κάρολος της Αγγλίας τον Ιούνιο του 2004 έκανε την εξής δήλωση: “Μία φίλη μου είχε καρκίνο και είχε διάρκεια ζωής για 2 μήνες. Ακολούθησε την θεραπεία του Max Gerson και τώρα έπειτα από 8 χρόνια είναι τελείως καλά. Πρέπει να προσεχθεί αυτή η θεραπεία”. Δήλωσε τίποτα άσχημο αυτός ο άνθρωπος; Είπε μόνο την εμπειρία του.
Όμως το κατεστημένο δεν τα θέλει αυτά. Απειλείται. Οι οικονομικοί λόγοι που είπαμε… Τι χρησιμοποιεί ο Max Gerson; Μόνο 8 ποτήρια πράσινους χυμούς καθημερινά και αυστηρή διατροφή. Δεν θεράπευσε αποδεδειγμένα χιλιάδες ανθρώπους; Μάλιστα 50 περιπτώσεις με τα ιστορικά τους, ακτινογραφίες κ.τ.λ. τις παρουσίασε ενώπιον του Κογκρέσου. Όπως είπαμε η χλωροφύλλη δίνει οξυγόνο στον οργανισμό και πολλά ένζυμα και αυτά έκαναν καλά τους καρκινοπαθείς. Γιατί κυνηγήθηκε αυτός ο υπέροχος άνθρωπος; Γιατί δεν ξέρει τίποτα ο πολύς κόσμος, γι’ αυτόν τον οποίο ο Α. Σβάιτσερ, νομπελίστας, που θεραπεύτηκε από τον Gerson τον θεωρεί μια από τις μεγαλύτερες ιδιοφυίες του 20ου αιώνα;
Η γυναίκα του προέδρου της Αγγλικής Βουλής πως θεραπεύτηκε μόνο με τη θεραπεία του Gerson; Ο χυμός των φύλλων της ελιάς έχει πολύ περισσότερα θεραπευτικά συστατικά από τους χυμούς πράσινων φυτών που χρησιμοποιούσε ο Gerson και ειδικά ένζυμα που βοηθούν την πέψη των καρκινοπαθών η οποία έχει διαταραχθεί.
Το συκώτι κρύβει το μυστικό της πρόληψης και θεραπείας του καρκίνου. Αυτό πίστευε και ο βραβευμένος με Νόμπελ Δρ. Ζέντ Γκιόργκι. Και ο λόγος είναι απλός. Το συκώτι παράγει την χολή. Θέλει πικρές ουσίες για να λειτουργήσει και τα φύλλα της ελιάς έχουν μια πικρή, ιαματική γεύση. Τα πειράματα του Γκιόργκι ήταν εντυπωσιακά στην καταστολή καρκίνων με την λειτουργία του συκωτιού. Γιατί κρύβονται ακόμα και από τους γιατρούς;

Πρέπει να τιμούμε και να ευχαριστούμε τους γιατρούς. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα θέσουμε μεγάλα ερωτήματα που βασανίζουν τον κάθε άνθρωπο που αντιμετωπίζει τον καρκίνο. Δεν θα μπορέσουν οι φαρμακευτικές εταιρείες να καταπνίξουν και να κρύψουν την αλήθεια αιώνια. Η αλήθεια είναι σαν το ελατήριο. Την πιέζεις, την πιέζεις αλλά κάποια στιγμή πετάγεται με δύναμη. Αυτή η στιγμή ήρθε. Ένας και η αλήθεια είναι η πλειοψηφία. Οι φαρμακευτικές εταιρείες βασανίζουν τον κόσμο με το φόβο. Ο φόβος σταματάει το μυαλό να λειτουργεί κανονικά. Η αλήθεια ελευθερώνει. Νικάει το φόβο. Κάνε τη χημειοθεραπεία σου. Τώρα. Χάθηκες. Τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.
Χωρίς φόβο, ας σκεφτούμε γιατί όλες αυτές τις πληροφορίες τις κρύβουν και ας ψάξουμε για μόνιμες εναλλακτικές αγωγές. Οι New York Times αναφέρουν τον De Andrew Weil ως τον πιο γνωστό γιατρό της Αμερικής. Αυτός ο καθηγητής Ιατρικής αναφέρει την ύπαρξη κλινικών για πλουσίους με €35.000 την εβδομάδα όπως και για θεραπευμένους από τον καρκίνο. Οι πλούσιοι έχουν τις κλινικές τους. Ο Ρήγκαν είχε καρκίνο κακοηθεστάτης μορφής και έγινε καλά με Carnivora, ένα φυτικό σκεύασμα από την Γερμανία όπως είχε γραφτεί, χωρίς ποτέ να διαψευσθεί. Η θεραπεία Moerman στην Ολλανδία είναι η μόνη εναλλακτική θεραπεία του καρκίνου με διατροφή που έχει αναγνωρισθεί από το Ολλανδικό κράτος. Έχει μεγάλα ποσοστά επιβίωσης στα αρχικά στάδια. Οι Ελβετικές κλινικές ακολουθούν επίσης θεραπευτική προσέγγιση με διατροφή. Οι θεραπείες αυτές όμως δεν είναι πανάκεια. Ένας που βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο δεν θα θεραπευθεί. Θα έχει όμως καλύτερη ποιότητα ζωής από τις συμβατικές θεραπείες. Το να δέχεσαι την χημειοθεραπεία είναι σαν να παίρνεις ποντικοφάρμακο είπε ένας παθών. Ας απαντήσουμε ειλικρινά στους εαυτούς μας σχετικά με τις θεραπείες του καρκίνου και ας διαλέξουμε. Η αλήθεια περνάει από τρία στάδια όπως έλεγε ο Σοπενχάουερ. Πρώτα προσπαθείς να την γελοιοποιήσεις. Έπειτα επιτίθεσαι βίαια σ' αυτή και στο τελικό στάδιο την δέχεσαι. Ελπίζω η αναζήτηση της αλήθειας που γίνεται με καλή προαίρεση, τόσο από τους γιατρούς όσο και από τους ασθενείς, να ανάψει το φως της υποψίας για τον ρόλο των λίγων. Των φαρμακευτικών εταιρειών. Και τότε θα αλλάξουν γιατί το φάρμακο για τον καρκίνο είναι μπροστά στα μάτια όλων των γιατρών.

James Inhofe.

Εντούτοις, ένας Αμερικανός Γερουσιαστής και πρόεδρος της επιτροπής της Συγκλήτου για το περιβάλλον, ο James Inhofe, ανέφερε ότι έχει αμφιβολίες για το αν έρχεται μια κλιματική αλλαγή λόγω της παγκόσμιας θέρμανσης από την άνοδο των αερίων του θερμοκηπίου".

"Πείθομαι όλο και περισσότερο, καθώς περνά ο καιρός και μελετάμε τις έρευνες, ότι η παγκόσμια θέρμανση είναι η μεγαλύτερη φάρσα που έχει γίνει εις βάρος του αμερικανικού λαού και του κόσμου ολόκληρου", συνέχισε ο James Inhofe.

Οι διοργανωτές της διάσκεψης στο Μιλάνο θεωρούσαν ότι θα γινόταν εκεί η τελική επικύρωση του πρωτοκόλλου του Κιότο του 1997, σχετικά με τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου.

Αλλά τις τελευταίες ημέρες, η Ρωσία - η υποστήριξη της οποίας είναι ζωτικής σημασίας για την επικύρωση του Κιότο μετά την άρνηση των ΗΠΑ να επικυρώσει τη συμφωνία - ανέφερε ότι το ξανασκέφτεται αν θα επικυρώσει τη συνθήκη.

Αν η Μόσχα δεν αλλάξει γνώμη, η διεθνής συμφωνία είναι ουσιαστικά νεκρή. Η ΕΕ, εξάλλου, ο βασικός υποστηρικτής του πρωτοκόλλου, παραδέχεται ότι μόνο η Βρετανία και η Σουηδία έχουν ανταποκριθεί στις επιταγές της συμφωνίες.


Στη διάρκεια της ένατης ετήσιας συνάντησης των υποστηρικτών του Πρωτοκόλλου του Κιότο, οι επιστήμονες προειδοποίησαν και πάλι για την αυξανόμενο επίδραση της παγκόσμιας θέρμανσης στην ανθρωπότητα.

Οι χώρες που έχουν υπογράψει το Πρωτόκολλο κατά του φαινομένου του θερμοκηπίου συμφώνησαν στο Μιλάνο σε νέους όρους για την εφαρμογή του, αν και η ΕΕ παραδέχεται ότι αδυνατεί να την εφαρμόσει, και μια εναλλακτική λύση έχει αρχίσει κερδίζει έδαφος.

Ο ανώτερος αξιωματούχος των Ηνωμένων Εθνών Klaus Toepfer δήλωσε ότι η κλιματική αλλαγή είναι μια πραγματικότητα που θα οδηγήσει όλο και περισσότερο σε συμφορές, καταστροφές και οικονομική καταστροφή.

Οι φυσικές καταστροφές, που προκαλούνται συνήθως από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, κόστισαν περισσότερο από 60 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο για το 2003, όπως ειπώθηκε στη διεθνή διάσκεψη του Μιλάνου από μια αντασφαλιστική Γερμανική εταιρεία.

Τα νέα μέτρα που συμφωνήθηκαν αφορούν την επέκταση των δασωμένων εκτάσεων για την απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα, ενώ η εναλλακτική λύση προβλέπει τον καθορισμό κοινού κατά κεφαλή ορίου για την εκπομπή διοξειδίου.

Το πρωτόκολλο προβλέπει ότι έως το 2010 οι εκπομπές των έξι αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να μειωθούν κατά 5,2%, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.

Οι εκπρόσωποι που συμμετέχουν στη συνάντηση συμφώνησαν στο πώς οι κυβερνήσεις τους μπορούν να πετύχουν τους στόχους του πρωτοκόλλου μέσω αναδασώσεων και προστασίας των υπαρχόντων δασών.

Τα δέντρα απορροφούν το διοξείδιο του άνθρακα της ατμόσφαιρας, του βασικότερου αερίου του θερμοκηπίου, λειτουργώντας έτσι ως απορροφητήρες άνθρακα. Όμως, υπήρξε διαφωνία στο κατά πόσο μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αναδασώσεις δέντρα, που έχουν τροποποιηθεί γενετικά ώστε να δεσμεύουν περισσότερο διοξείδιο.

Ομόφωνα δεκτή θέση δεν υπήρξε, και οι σύνεδροι αποφάσισαν τελικά ότι κάθε χώρα θα μπορεί να αποφασίζει μόνη της για το θέμα.

Στη διάσκεψη αναφέρθηκαν από ειδικούς ότι τα αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής γίνονταν ήδη αισθητά.

"Η αλλαγή του κλίματος έχει ήδη προκαλέσει πολλές ζημιές στην ανθρωπότητα, ειδικά στα αναπτυσσόμενα κράτη", είπε ο κύριος εκπρόσωπος της Κίνας, Liu Jiang.

Ομοίως στο ίδιο κλίμα, ο αξιωματούχος των Η.Ε. Toepfer ανέφερε ότι η αλλαγή του κλίματος δεν είναι μια πρόγνωση, είναι μια πραγματικότητα που έχει και θα φέρει ολοένα και περισσότερα βάσανα στους ανθρώπους καθώς και οικονομικές καταστροφές".

Ο Γενικός Γραμματέας των Η.Ε Κόφη Αννάν μίλησε για την αυξανόμενη συχνότητα των ακραίων καιρικών γεγονότων τα τελευταία χρόνια. "Υπάρχει μια ολοένα και περισσότερη ανησυχία ότι αυτή η τάση είναι πιθανόν να συνεχιστεί", είπε.

Στη διάσκεψη εμφανίστηκαν μερικά από τα συμπεράσματα από την αντασφαλιστική εταιρεία, Munich Re, η οποία υπολόγισε το κόστος των παγκόσμιων φυσικών καταστροφών.

Τα ακραία καιρικά φαινόμενα στην Ευρώπη το καλοκαίρι ήταν το μεγαλύτερο γεγονός αυτή τη χρονιά - και οι ζημιές κοστολογήθηκαν περισσότερο από 10 δισ. δολάρια μόνο στη γεωργία ενώ πέθαναν περίπου 20.000 άνθρωποι.

Εντούτοις, μερικοί δεν έχουν πειστεί για τα πορίσματα που αναφέρονται στις διασκέψεις όπως του Κιότο.

Αλλά ολοένα και περισσότερες χώρες στρέφονται προς μια εναλλακτική λύση, την οποία υποστηρίζουν και οι επιστήμονες. Η λύση αυτή έχει τίτλο, "Περιορισμός και Σύγκλιση" (C&C, Contraction & Convergence), κι έχει ορίζοντα εφαρμογής έως το 2050, αντί έως το 2012 όπως το Κιότο.

Περιλαμβάνει τον καθορισμό ενός ορίου για την κατά κεφαλή εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου, το οποίο πρέπει να ισχύσει έως το 2050.

Ο όρος περιορισμός αναφέρεται στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Θα πρέπει να υπάρξει δε δραστική μείωση, ώστε η συγκέντρωση του ατμοσφαιρικού διοξειδίου να πέσει κάτω από τα 450 μέρη ανά εκατομμύριο.

Ο όρος σύγκλιση σημαίνει ότι όλες οι χώρες που αποδέχονται το μέτρο θα πρέπει να έχουν την ίδια κατά κεφαλή εκπομπή έως το 2050 -σήμερα, η κατά κεφαλή εκπομπή των ΗΠΑ είναι 25 φορές μεγαλύτερη από της Ινδίας.

Η ιδέα του C&C δεν είναι νέα, πρόσφατα όμως έχει κερδίσει την υποστήριξη φορέων όπως η Βασιλική Επιτροπή Περιβαλλοντικής Ρύπανσης της Βρετανίας, το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ (UNEP), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο για την Παγκόσμια Αλλαγή της Γερμανίας.

Ο Γερμανός εκπρόσωπος στη συνάντηση δήλωσε ότι η κυβέρνησή του εξετάζει το σχέδιο πολύ σοβαρά.

Τα βασικά πλεονεκτήματα του C&C σε σχέση με το Κιότο, είναι ότι βασίζεται στην επιστήμη αντί στην πολιτική, απαλλάσσει τις κυβερνήσεις από τον γραφειοκρατικό λαβύρινθο, θέτει πιο μακροπρόθεσμους στόχους και μπορεί να εφαρμοστεί με μικρότερο οικονομικό κόστος.

Ακολουθια Φιμπονάτσι.

Τα άλυτα προβλήματα της θεωρίας αριθμών είναι:

Υπάρχει πάντα ένας πρώτος αριθμός μεταξύ 2 διαδοχικών τελείων τετραγώνων;
H υπόθεση των διδύμων πρώτων αριθμών.
Η απειρία των τέλειων αριθμών.
Υπάρχει περιττός τέλειος αριθμός;
Περιέχει η ακολουθία Φιμπονάτσι άπειρους πρώτους αριθμούς;
Αν είναι πρώτος ο 2-1 δεν θα διαιρείται από το τετράγωνο ενός πρώτου.
Υπάρχουν άπειροι πρώτοι της μορφής ν²+1;
Τα Αιγυπτιακά κλάσματα: προσδιορίστε αν κάθε κλάσμα της μορφής 4/n με n > 1 μπορεί να γραφεί ως το άθροισμα τριών θετικών ρητών αριθμών με αριθμητή 1, π.χ. 4/n = 1/i + 1/j + 1/k.

Οι παγετώνες της Γροιλανδίας.

Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science, οι παγετώνες της Γροιλανδίας γλιστρούν προς τη θάλασσα όλο και ταχύτερα και σήμερα ρίχνουν διπλάσια ποσότητα νερού στον Ατλαντικό απ' ό,τι πριν από δέκα χρόνια. Και αυτή η αυξημένη ροή φαίνεται να επιταχύνει την άνοδο της στάθμης των ωκεανών.

Το 2005, σύμφωνα με τον Δρ Eric Rignot του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA, και συγγραφέα της μελέτης, η κρηπίδα του πάγου της Γροιλανδίας έχασε άλλα 220 κυβικά χιλιόμετρα πάγου, ενώ το 1996 η ποσότητα αυτή ήταν 100 περίπου κυβικά χιλιόμετρα.

Στη νέα έρευνα, ο Eric Rignot και ο συνάδελφος του Pannir Kanagaratnam, του πανεπιστημίου του Κάνσας, επεξεργάστηκαν δορυφορικά δεδομένα για να παρακολουθήσουν την ταχύτητα των πάγων που έφευγαν από το στρώμα του πάγου στην Γροιλανδία, από το 1996 έως το 2005. Κατέγραψαν μεγάλη αύξηση στην ροή, πρώτα στα νότια της Γροιλανδίας και μετά το 2000 από την βόρεια Γροιλανδία. Αρκρτά από τα μεγάλα κομμάτια του πάγου έχουν διπλασιάσει την ταχύτητα τους στην ίδια περίοδο, που τώρα φτάνει τα 12 χιλιόμετρα το έτος.

Η Γροιλανδία καλύπτεται σήμερα με το παχύτερο στρώμα πάγου από κάθε άλλο σημείο του Βορείου Ημισφαιρίου. Σχεδόν 1.700.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα είναι σκεπασμένα με πάγο - ίση με την έκταση του Μεξικού - και σε πολλά σημεία του το πάχος του πάγου φθάνει και τα 3 χιλιόμετρα .

"Αν έλιωναν ο! πάγοι ή γλιστρούσαν προς τη θάλασσα", λέει ο Μάικλ Οπενχάιμερ, καθηγητής γεωφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνοτον, "η στάθμη της θάλασσας θα αυξανόταν τουλάχιστον κατά έξι μέτρα, πλημμυρίζοντας αρκετά από τα μεγάλα πληθυσμιακά κέντρα ου πλανήτη".

Η ροή νερού και πάγου από τη Γροιλανδία στον Ατλαντικό εκτιμάται τώρα ότι αντιστοιχεί στο 17% της ετήσιας ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Τα τελευταία χρόνια η στάθμη ανεβαίνει με ρυθμό τριών χιλιοστών ανά έτος - από την άνοδο αυτή, το μισό χιλιοστό οφείλεται στους παγετώνες της Γροιλανδίας.

Ταυτόχρονα οι εκπομπές των αερίων έχουν αυξηθεί έως και 30 φορές περισσότερο από την προηγούμενη περίοδο που η Γη βίωσε το φαινόμενο της υπερθέρμανσης, πριν από περίπου 55 εκατομμύρια χρόνια. Ο συνδυασμός των δύο φαινομένων μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες στην οικολογική και κλιματολογική ισορροπία του πλανήτη.

Σύμφωνα με τα πιο διαδεδομένα επιστημονικά σενάρια για την υπερθέρμανση του πλανήτη, η αύξηση αυτή κάποια στιγμή θα πραγματοποιηθεί - σε μία περίοδο όμως αρκετών χιλιάδων χρόνων. Σύμφωνα όμως με τη νέα μελέτη, αυτό μπορεί να συμβεί σε μερικές εκατοντάδες χρόνια.

Η αύξηση της ροής συνδέεται πιθανότατα με την άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη, εξ αιτίας των ανθρωπογενών επιδράσεων. Λόγω της υψηλότερης θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας, εκτιμούν οι επιστήμονες, όλο και περισσότερο νερό κυλά μέσα από ρωγμές στη βάση των παγετώνων, εκεί όπου ο πάγος τρίβεται πάνω στο υποκείμενο πέτρωμα. Το νερό αυτό λειτουργεί ως λιπαντικό και ο παγετώνας κυλά όλο και ταχύτερα. Γι αυτό και χύνεται διπλάσια ποσότητα νερού και πάγου στη θάλασσα από ό,τι πριν πέντε χρόνια.

Η θερμοκρασία της Γροιλανδίας κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών έχει αυξηθεί κατά περίπου τρεις βαθμούς Κελσίου. Με τη βοήθεια υπολογιστικών μοντέλων (προσομοιώσεων), οι εκτιμήσει αναφέρουν ότι θα χρειαστούν 1.000 χρόνια για το πλήρες λιώσιμο των πάγων, ενώ η δημιουργία τους κράτησε εκατομμύρια χρόνια.

Η επιστημονική ομάδα προειδοποιεί επίσης ότι σε περίπτωση τήξης των πάγων της Γροιλανδίας, η ζημιά θα είναι ανεπανόρθωτη. Οι παγωμένες περιοχές του πλανήτη παραμένουν σε αυτήν την κατάσταση εξαιτίας της ιδιότητας του πάγου να αντανακλά το φως και τη θερμότητα, αντίθετα από τους βράχους και τα γαλάζια θαλάσσια νερά, τα οποία τα απορροφούν.

"Αντίθετα από τους πάγους του Αρκτικού Ωκεανού, οι οποίοι λιώνουν και αναπαράγοντα! κάθε χρόνο, το στρώμα του πάγου της Γροιλανδίας δεν θα αναγεννηθεί, ακόμη και εάν ο πλανήτης επιστρέψει σε προβιομηχανικές συνθήκες", λέει ο δρ. Γκρέγκορι του Κέντρου Κλιματολογικών Προβλέψεων του Πανεπιστημίου Ρέντιγκ.

Οι ειδικοί λένε ότι οι εκπομπές των ρυπογόνων αερίων που προκάλεσαν την υπερθέρμανση του πλανήτη, αμέσως μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, κράτησαν πιθανότατα 10.000 χρόνια. Ενώ τώρα με την καύση των ορυκτών καυσίμων υπολογίζεται ότι θα εκπέμψουμε περίπου την ίδια ποσότητα αερίων εντός των επόμενων τριών αιώνων.

Σε μία από τις πλέον ενδελεχείς έρευνες του είδους, δορυφορικά δεδομένα χρησιμοποιήθηκαν για τον εντοπισμό αλλαγών στο ύψος των πάγων μεταξύ 1992 και 2002. Σε δημοσίευσή της στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Glaciology, ομάδα Αμερικανών επιστημόνων από το Κέντρο Διαστημικής Πτήσης Goddard της ΝΑΣΑ στο Μέριλαντ εκτιμά ότι 20 δισεκατομμύρια τόνοι ύδατος προστίθενται κάθε χρόνο στους ωκεανούς.

Μαζικές μεταβολές των πάγων συμπίπτουν με κλιματολογικά μοντέλα, που εκπονήθηκαν με τη βοήθεια υπολογιστών για να περιγράψουν το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Η έρευνα αποκαλύπτει μεγάλο περιορισμό του στρώματος πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής και μία παράλληλη ενίσχυση του στρώματος πάγου στα ανατολικά της ηπείρου. Η ενίσχυση αυτή, όμως, δεν είναι όσο σημαντική υποστηρίζουν άλλες μελέτες.

Δείχνει επίσης τη στερεά ενδοχώρα της Γροιλανδίας να επεκτείνεται, χάρη στην αυξημένη χιονόπτωση και τον ταυτόχρονο περιορισμό της ακτογραμμής, λόγω της τήξης των πάγων. Τα μοντέλα ηλεκτρονικών υπολογιστών είχαν προβλέψει αυτήν την αύξηση της γήινης μάζας στη Γροιλανδία.

Ο θερμός αέρας έχει την ικανότητα να μεταφέρει περισσότερο νερό. Όταν, λοιπόν, η ατμόσφαιρα θερμαίνεται, η Γροιλανδία και η Ανταρκτική δέχονται περισσότερες χιονοπτώσεις. Η αύξηση της θερμοκρασίας, όμως, μπορεί να έχει και αντίθετο αποτέλεσμα στα άκρα των δύο ηπειρωτικών όγκων, προκαλώντας εκεί αύξηση του ρυθμού τήξης του πάγου.

Στη Γροιλανδία διεξάγεται ένας αγώνας μεταξύ ανταγωνιστικών δυνάμεων χιονόπτωσης και απώλειας πάγου στις όχθες. Δεν γνωρίζουμε, όμως, πόσο θα διαρκέσει η ισορροπία ή εάν η πλάστιγγα έχει ήδη γείρει αμετάκλητα προς τη μία κατεύθυνση, λέει ο επικεφαλής της έρευνας.

Στη Γροιλανδία, η έρευνα είδε μεγάλες απώλειες πάγου κατά μήκος των νοτιοανατολικών ακτών και μια μεγάλη αύξηση στο πάχος του πάγου στα μεγάλα υψόμετρα λόγω των μεγάλων χιονοπτώσεων. Και η μελέτη έδειξε ένα μικρό κέρδος της συνολικής μάζας του παγωμένου νερού στα στρώματα του πάγου που ήταν αντίθετο από ό,τι αναμενόταν.

Όταν οι επιστήμονες πρόσθεσαν τα κέρδη και τις μειώσεις του πάγου από τη Γροιλανδία και τα ανταρκτικά στρώματα του πάγου, υπήρξε μια καθαρή απώλεια πάγου προς τη θάλασσα. Το στρώμα του πάγου της Γροιλανδίας κέρδιζε ετησίως περίπου 11 δισεκατομμύρια τόνους νερού, ενώ η Ανταρκτική έχανε περίπου 31 δισεκατομμύρια τόνους ετησίως. Τα 20 δισεκατομμύρια τόνων νερού που προστίθενται στους ωκεανούς είναι ισοδύναμοι με την ποσότητα του γλυκού νερού που χρησιμοποιείται ετησίως στα σπίτια, τις επιχειρήσεις και την καλλιέργεια στη Νέα Υόρκη, το Νιου Τζέρσευ! και τη Βιρτζίνια.

"Η μελέτη δείχνει ότι η συμβολή των στρωμάτων του πάγου στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας που μελετήθηκε ήταν πολύ μικρότερη από όσο αναμενόταν, ακριβώς 2% της πρόσφατης αύξησης σχεδόν των 3 χιλιοστών ανά έτος", λέει ο Jay Zwally, ο επικεφαλής της μελέτης. "Οι τρέχουσες εκτιμήσεις των άλλων σημαντικών πηγών για την άνοδο της στάθμης - την διαστολή του ωκεανού εξ αιτίας της ανόδου των θερμοκρασιών και της απορροής από τους παγετώνες σε χαμηλά γεωγραφικά πλάτη - δεν κάνουν τη διαφορά, έτσι έχουμε ένα μυστήριο στα χέρια μας, από πού προέρχεται το παραπάνω νερό. Αν συνεχίσουμε την έρευνα χρησιμοποιώντας τους δορυφόρους της NASA και άλλα στοιχεία, θα ελαττωθούν οι αβεβαιότητες σε αυτό το σημαντικό ζήτημα και έτσι θα λυθεί το μυστήριο."

Έρευνες δείχνουν ότι αν δεν ληφθούν δραστικά μέτρα έως το τέλος του 21ου αιώνα, τότε το στρώμα του πάγου στην Αρκτική θα υποχωρήσει έως το όριο όπου βρισκόταν πριν από 130.000 χρόνια, όταν η τήξη των πολικών πάγων προκάλεσε την άνοδο της στάθμης κατά πέντε μέτρα. Τότε, η θέρμανση προκλήθηκε από μετατόπιση του άξονα της Γης, που εξέθεσε την Αρκτική σε περισσότερη ηλιοφάνεια. Αυτή τη φορά, η θέρμανση προκαλείται από τα αέρια του θερμοκηπίου, οπότε επηρεάζονται και οι δύο πόλοι.

Ήδη, οι παγετώνες της Γροιλανδίας, ορισμένοι από αυτούς στο μέγεθος του Μανχάταν, κινούνται όλο και ταχύτερα προς τη θάλασσα, προκαλώντας μικρούς σεισμούς καθώς μετατοπίζονται απότομα έως και δέκα μέτρα ανά λεπτό.

Με το σημερινό ρυθμό ανόδου της θερμοκρασίας, το 2100 η Γη θα είναι τουλάχιστον 4 βαθμούς Κελσίου θερμότερη από ό,τι σήμερα, με την Αρκτική να είναι όσο θερμή ήταν πριν από 130.000 χρόνια, σύμφωνα με έρευνα του Dr Jonathan Overpeck στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Science.

Υπολογιστικά μοντέλα υποδεικνύουν ότι σε ορισμένες περιοχές της Γροιλανδίας η θερμοκρασία θα παραμένει πάνω από το σημείο τήξης για πολλούς μήνες το χρόνο. Ο πάγος θα λιώσει και η στάθμη της θάλασσας θα ανέβει κατά 30 εκατοστά έως ένα μέτρο έως το 2150, εκτιμά μια ομάδα του αμερικανικού Εθνικού Κέντρου Ατμοσφαιρικής Έρευνας, με επικεφαλής τον Meredith Nettles. Σε 500 χρόνια, η άνοδος θα μπορούσε να ξεπεράσει τα πέντε μέτρα.

Επιπλέον, το νερό που κυλά στη βάση των παγετώνων της Γροιλανδίας δρα σαν λιπαντικό και επιταχύνει την κίνησή τους προς τον ωκεανό. Οι σεισμοί που καταγράφονται στη Γροιλανδία, λόγω απότομης μετακίνησης παγετώνων, έχουν υπερδιπλασιαστεί από το 2002, αναφέρει μια άλλα ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.

Η Ανταρκτική περιέχει περισσότερο από το 90% του παγκόσμιου πάγου, και η απώλεια ενός σημαντικού μέρους του θα προκαλούσε μια άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Επιστήμονες συνηθίζουν να αναφέρονται στην Ανταρκτική ότι αποτελεί τον "κοιμισμένο γίγαντα", λέει ο Chris Rapley, από τον οργανισμό Βρετανική Ανταρκτική Έρευνα, αλλά ο ίδιος τώρα την θεωρεί ως τον "γίγαντα που ξύπνησε".

Και πιστεύει πως η άνοδος της στάθμης της θάλασσας σε όλο τον κόσμο, που προκαλείται από το λιώσιμο των πάγων, έχει υποτιμηθεί. Μεγάλα κομμάτια πάγου καταρρέουν στη θάλασσα της Ανταρκτικής, αυξάνοντας την απειλή από την άνοδο της στάθμης των ωκεανών του κόσμου, δήλωσαν οι επιστήμονες.

Ο Rapley παρουσίασε μετρήσεις για το στρώμα του πάγου σε μια σημαντική κλιματική διάσκεψη στο Έξετερ της Βρετανίας, Πάγοι στην Ανταρκτική Xερσόνησο. Τα στοιχεία που παρουσίασε ο Rapley δείχνουν ότι οι παγετώνες μέσα στο πολύ μεγαλύτερο στρώμα του Δυτικού Ανταρκτικό πάγου αρχίζουν επίσης να εξαφανίζονται.

Εάν ο πάγος στη χερσόνησο λειώσει εξ ολοκλήρου, θα ανεβάσει διεθνώς τη στάθμη των θαλασσών κατά 0,3 μέτρα, και το στρώμα του Δυτικού Ανταρκτικό πάγου περιέχει αρκετό νερό για να αυξηθεί ακόμα περισσότερο η στάθμη. Η τελευταία έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής σχετικά με την Αλλαγή του Κλίματος , που δημοσιεύθηκε το 2001, έλεγε ότι η κατάρρευση αυτού του στρώματος του πάγου ήταν απίθανη κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα. Αυτή η εκτίμηση μπορεί και πρέπει να επαναξιολογηθεί, προειδοποιεί ο Rapley.

Πριν από τέσσερα χρόνια η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος είχε προβλέψει ότι, μέχρι το 2100, η στάθμη της θάλασσας θα ανέβαινε μεταξύ 11 και 77 εκατοστών.

Οι αλλαγές στη χερσόνησο, όπου το 75% των 400 παγετωνικών βουνών είναι σε υποχώρηση, έχουν προσφέρει νέες ιδέες για τους τρόπους που τα στρώματα του πάγου μπορούν να διασπαστούν.

Τον Μάρτιο του 2002, ένα τεράστιο κομμάτι πάγου ( κρηπίδωμα) που επέπλεε, γνωστό ως Larsen B διαλύθηκε και στη θέση του δημιουργήθηκαν χιλιάδες μικρότερα παγόβουνα. Χωρίς το Larsen B που εμπόδιζε τη μετακίνηση των φύλλων του πάγου, κομμάτια - στρώματα - του πάγου άρχισαν να κυλάνε γρηγορότερα προς τη θάλασσα και συγχρόνως να λεπταίνουν. Η ανακάλυψη αυτή αιφνιδίασε τους επιστήμονες όταν αποκαλύφθηκε τον Σεπτέμβριο του 2004 και τώρα αυτοί που φτιάχνουν υπολογιστικά μοντέλα εργάζονται για να συμπεριλάβουν τέτοιους μηχανισμούς στις προβλέψεις τους.

Τα αρχεία του κλίματος, που προέρχονται από την ανάλυση των ιζημάτων, δείχνουν ότι δεν υπήρχαν κομμάτια πάγου από τη Χερσόνησο σε διάφορες θερμές προηγούμενες εποχές. Αλλά η διάσπαση αυτή έχει επιπτώσεις στον πάγο που είναι πιο κοντά στον Πόλο, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη καταγραμμένη εποχή, λέει ο Rapley.

Οι ενδείξεις ότι η αλλαγή του κλίματος μπορεί να επηρεάζει το στρώμα του Δυτικού Ανταρκτικό Πάγου προέρχονται από τρεις παγετώνες, συμπεριλαμβανομένου του Pine Island και του Thwaites. Τα στοιχεία μας αποκαλύπτουν ότι χάνουν περισσότερο πάγο - κυρίως μέσω της γέννησης των παγόβουνων - από αυτό που το αντικαθιστά μέσω των χιονοπτώσεων. Σύμφωνα με μια προκαταρκτική ανάλυση, η διαφορά μεταξύ της μάζας που χάνεται και της μάζας που αντικαθίσταται είναι περίπου 60%.

Οι επιστήμονες δήλωσαν πως αντί να αυξάνεται η μάζα τους, όπως αναμενόταν, λόγω της αύξησης της χιονόπτωσης στις πολικές περιοχές, η Δυτική Ανταρκτική χάνει κάθε χρόνο 250 κυβικά χιλιόμετρα πάγου, με έναν ρυθμό έξι φορές ταχύτερο απ’ ό,τι στο παρελθόν. Αυτό σημαίνει πως η Ανταρκτική συμβάλλει τουλάχιστον κατά 15% στη σημερινή αύξηση της στάθμης της θάλασσας, που φτάνει τα δύο χιλιοστά ετησίως.

Εάν η απώλεια της μάζας από τους παγετώνες οφείλεται στις φυσικές μεταβολές ή προκαλείται από τη θέρμανση των ωκεανών εξ αιτίας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων δεν έχει ακόμα επιβεβαιωθεί. Οι επιστήμονες κάνουν τώρα περισσότερες μετρήσεις για να αξιολογήσουν τις αιτίες, αλλά η θέρμανση είναι ο πιθανός ένοχος, αναφέρει ο Rapley: "Το γεγονός ότι τρεις από παγετώνες επιταχύνονται ταυτόχρονα δείχνει ότι κάτι συμβαίνει." Μόνο η τήξη αυτών των τριών παγετώνων συμβάλλει κατ' εκτίμηση σε άνοδο κατά 0,24 χιλιοστών ετησίως στη στάθμη της θάλασσας.

Δρ Eric Rignot.

Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science, οι παγετώνες της Γροιλανδίας γλιστρούν προς τη θάλασσα όλο και ταχύτερα και σήμερα ρίχνουν διπλάσια ποσότητα νερού στον Ατλαντικό απ' ό,τι πριν από δέκα χρόνια. Και αυτή η αυξημένη ροή φαίνεται να επιταχύνει την άνοδο της στάθμης των ωκεανών.

Το 2005, σύμφωνα με τον Δρ Eric Rignot του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA, και συγγραφέα της μελέτης, η κρηπίδα του πάγου της Γροιλανδίας έχασε άλλα 220 κυβικά χιλιόμετρα πάγου, ενώ το 1996 η ποσότητα αυτή ήταν 100 περίπου κυβικά χιλιόμετρα.

Στη νέα έρευνα, ο Eric Rignot και ο συνάδελφος του Pannir Kanagaratnam, του πανεπιστημίου του Κάνσας, επεξεργάστηκαν δορυφορικά δεδομένα για να παρακολουθήσουν την ταχύτητα των πάγων που έφευγαν από το στρώμα του πάγου στην Γροιλανδία, από το 1996 έως το 2005. Κατέγραψαν μεγάλη αύξηση στην ροή, πρώτα στα νότια της Γροιλανδίας και μετά το 2000 από την βόρεια Γροιλανδία. Αρκρτά από τα μεγάλα κομμάτια του πάγου έχουν διπλασιάσει την ταχύτητα τους στην ίδια περίοδο, που τώρα φτάνει τα 12 χιλιόμετρα το έτος.

Η Γροιλανδία καλύπτεται σήμερα με το παχύτερο στρώμα πάγου από κάθε άλλο σημείο του Βορείου Ημισφαιρίου. Σχεδόν 1.700.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα είναι σκεπασμένα με πάγο - ίση με την έκταση του Μεξικού - και σε πολλά σημεία του το πάχος του πάγου φθάνει και τα 3 χιλιόμετρα .

"Αν έλιωναν ο! πάγοι ή γλιστρούσαν προς τη θάλασσα", λέει ο Μάικλ Οπενχάιμερ, καθηγητής γεωφυσικής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνοτον, "η στάθμη της θάλασσας θα αυξανόταν τουλάχιστον κατά έξι μέτρα, πλημμυρίζοντας αρκετά από τα μεγάλα πληθυσμιακά κέντρα ου πλανήτη".

Η ροή νερού και πάγου από τη Γροιλανδία στον Ατλαντικό εκτιμάται τώρα ότι αντιστοιχεί στο 17% της ετήσιας ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Τα τελευταία χρόνια η στάθμη ανεβαίνει με ρυθμό τριών χιλιοστών ανά έτος - από την άνοδο αυτή, το μισό χιλιοστό οφείλεται στους παγετώνες της Γροιλανδίας.

Ταυτόχρονα οι εκπομπές των αερίων έχουν αυξηθεί έως και 30 φορές περισσότερο από την προηγούμενη περίοδο που η Γη βίωσε το φαινόμενο της υπερθέρμανσης, πριν από περίπου 55 εκατομμύρια χρόνια. Ο συνδυασμός των δύο φαινομένων μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες στην οικολογική και κλιματολογική ισορροπία του πλανήτη.

Σύμφωνα με τα πιο διαδεδομένα επιστημονικά σενάρια για την υπερθέρμανση του πλανήτη, η αύξηση αυτή κάποια στιγμή θα πραγματοποιηθεί - σε μία περίοδο όμως αρκετών χιλιάδων χρόνων. Σύμφωνα όμως με τη νέα μελέτη, αυτό μπορεί να συμβεί σε μερικές εκατοντάδες χρόνια.

Η αύξηση της ροής συνδέεται πιθανότατα με την άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη, εξ αιτίας των ανθρωπογενών επιδράσεων. Λόγω της υψηλότερης θερμοκρασίας της ατμόσφαιρας, εκτιμούν οι επιστήμονες, όλο και περισσότερο νερό κυλά μέσα από ρωγμές στη βάση των παγετώνων, εκεί όπου ο πάγος τρίβεται πάνω στο υποκείμενο πέτρωμα. Το νερό αυτό λειτουργεί ως λιπαντικό και ο παγετώνας κυλά όλο και ταχύτερα. Γι αυτό και χύνεται διπλάσια ποσότητα νερού και πάγου στη θάλασσα από ό,τι πριν πέντε χρόνια.

Η θερμοκρασία της Γροιλανδίας κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών έχει αυξηθεί κατά περίπου τρεις βαθμούς Κελσίου. Με τη βοήθεια υπολογιστικών μοντέλων (προσομοιώσεων), οι εκτιμήσει αναφέρουν ότι θα χρειαστούν 1.000 χρόνια για το πλήρες λιώσιμο των πάγων, ενώ η δημιουργία τους κράτησε εκατομμύρια χρόνια.

Η επιστημονική ομάδα προειδοποιεί επίσης ότι σε περίπτωση τήξης των πάγων της Γροιλανδίας, η ζημιά θα είναι ανεπανόρθωτη. Οι παγωμένες περιοχές του πλανήτη παραμένουν σε αυτήν την κατάσταση εξαιτίας της ιδιότητας του πάγου να αντανακλά το φως και τη θερμότητα, αντίθετα από τους βράχους και τα γαλάζια θαλάσσια νερά, τα οποία τα απορροφούν.

"Αντίθετα από τους πάγους του Αρκτικού Ωκεανού, οι οποίοι λιώνουν και αναπαράγοντα! κάθε χρόνο, το στρώμα του πάγου της Γροιλανδίας δεν θα αναγεννηθεί, ακόμη και εάν ο πλανήτης επιστρέψει σε προβιομηχανικές συνθήκες", λέει ο δρ. Γκρέγκορι του Κέντρου Κλιματολογικών Προβλέψεων του Πανεπιστημίου Ρέντιγκ.

Οι ειδικοί λένε ότι οι εκπομπές των ρυπογόνων αερίων που προκάλεσαν την υπερθέρμανση του πλανήτη, αμέσως μετά την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, κράτησαν πιθανότατα 10.000 χρόνια. Ενώ τώρα με την καύση των ορυκτών καυσίμων υπολογίζεται ότι θα εκπέμψουμε περίπου την ίδια ποσότητα αερίων εντός των επόμενων τριών αιώνων.

Στη Γροιλανδία.

Σε μία από τις πλέον ενδελεχείς έρευνες του είδους, δορυφορικά δεδομένα χρησιμοποιήθηκαν για τον εντοπισμό αλλαγών στο ύψος των πάγων μεταξύ 1992 και 2002. Σε δημοσίευσή της στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Glaciology, ομάδα Αμερικανών επιστημόνων από το Κέντρο Διαστημικής Πτήσης Goddard της ΝΑΣΑ στο Μέριλαντ εκτιμά ότι 20 δισεκατομμύρια τόνοι ύδατος προστίθενται κάθε χρόνο στους ωκεανούς.

Μαζικές μεταβολές των πάγων συμπίπτουν με κλιματολογικά μοντέλα, που εκπονήθηκαν με τη βοήθεια υπολογιστών για να περιγράψουν το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Η έρευνα αποκαλύπτει μεγάλο περιορισμό του στρώματος πάγου της Δυτικής Ανταρκτικής και μία παράλληλη ενίσχυση του στρώματος πάγου στα ανατολικά της ηπείρου. Η ενίσχυση αυτή, όμως, δεν είναι όσο σημαντική υποστηρίζουν άλλες μελέτες.

Δείχνει επίσης τη στερεά ενδοχώρα της Γροιλανδίας να επεκτείνεται, χάρη στην αυξημένη χιονόπτωση και τον ταυτόχρονο περιορισμό της ακτογραμμής, λόγω της τήξης των πάγων. Τα μοντέλα ηλεκτρονικών υπολογιστών είχαν προβλέψει αυτήν την αύξηση της γήινης μάζας στη Γροιλανδία.

Ο θερμός αέρας έχει την ικανότητα να μεταφέρει περισσότερο νερό. Όταν, λοιπόν, η ατμόσφαιρα θερμαίνεται, η Γροιλανδία και η Ανταρκτική δέχονται περισσότερες χιονοπτώσεις. Η αύξηση της θερμοκρασίας, όμως, μπορεί να έχει και αντίθετο αποτέλεσμα στα άκρα των δύο ηπειρωτικών όγκων, προκαλώντας εκεί αύξηση του ρυθμού τήξης του πάγου.

Στη Γροιλανδία διεξάγεται ένας αγώνας μεταξύ ανταγωνιστικών δυνάμεων χιονόπτωσης και απώλειας πάγου στις όχθες. Δεν γνωρίζουμε, όμως, πόσο θα διαρκέσει η ισορροπία ή εάν η πλάστιγγα έχει ήδη γείρει αμετάκλητα προς τη μία κατεύθυνση, λέει ο επικεφαλής της έρευνας.

Στη Γροιλανδία, η έρευνα είδε μεγάλες απώλειες πάγου κατά μήκος των νοτιοανατολικών ακτών και μια μεγάλη αύξηση στο πάχος του πάγου στα μεγάλα υψόμετρα λόγω των μεγάλων χιονοπτώσεων. Και η μελέτη έδειξε ένα μικρό κέρδος της συνολικής μάζας του παγωμένου νερού στα στρώματα του πάγου που ήταν αντίθετο από ό,τι αναμενόταν.

Όταν οι επιστήμονες πρόσθεσαν τα κέρδη και τις μειώσεις του πάγου από τη Γροιλανδία και τα ανταρκτικά στρώματα του πάγου, υπήρξε μια καθαρή απώλεια πάγου προς τη θάλασσα. Το στρώμα του πάγου της Γροιλανδίας κέρδιζε ετησίως περίπου 11 δισεκατομμύρια τόνους νερού, ενώ η Ανταρκτική έχανε περίπου 31 δισεκατομμύρια τόνους ετησίως. Τα 20 δισεκατομμύρια τόνων νερού που προστίθενται στους ωκεανούς είναι ισοδύναμοι με την ποσότητα του γλυκού νερού που χρησιμοποιείται ετησίως στα σπίτια, τις επιχειρήσεις και την καλλιέργεια στη Νέα Υόρκη, το Νιου Τζέρσευ! και τη Βιρτζίνια.

"Η μελέτη δείχνει ότι η συμβολή των στρωμάτων του πάγου στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας που μελετήθηκε ήταν πολύ μικρότερη από όσο αναμενόταν, ακριβώς 2% της πρόσφατης αύξησης σχεδόν των 3 χιλιοστών ανά έτος", λέει ο Jay Zwally, ο επικεφαλής της μελέτης. "Οι τρέχουσες εκτιμήσεις των άλλων σημαντικών πηγών για την άνοδο της στάθμης - την διαστολή του ωκεανού εξ αιτίας της ανόδου των θερμοκρασιών και της απορροής από τους παγετώνες σε χαμηλά γεωγραφικά πλάτη - δεν κάνουν τη διαφορά, έτσι έχουμε ένα μυστήριο στα χέρια μας, από πού προέρχεται το παραπάνω νερό. Αν συνεχίσουμε την έρευνα χρησιμοποιώντας τους δορυφόρους της NASA και άλλα στοιχεία, θα ελαττωθούν οι αβεβαιότητες σε αυτό το σημαντικό ζήτημα και έτσι θα λυθεί το μυστήριο."

Έρευνες δείχνουν ότι αν δεν ληφθούν δραστικά μέτρα έως το τέλος του 21ου αιώνα, τότε το στρώμα του πάγου στην Αρκτική θα υποχωρήσει έως το όριο όπου βρισκόταν πριν από 130.000 χρόνια, όταν η τήξη των πολικών πάγων προκάλεσε την άνοδο της στάθμης κατά πέντε μέτρα. Τότε, η θέρμανση προκλήθηκε από μετατόπιση του άξονα της Γης, που εξέθεσε την Αρκτική σε περισσότερη ηλιοφάνεια. Αυτή τη φορά, η θέρμανση προκαλείται από τα αέρια του θερμοκηπίου, οπότε επηρεάζονται και οι δύο πόλοι.

Ήδη, οι παγετώνες της Γροιλανδίας, ορισμένοι από αυτούς στο μέγεθος του Μανχάταν, κινούνται όλο και ταχύτερα προς τη θάλασσα, προκαλώντας μικρούς σεισμούς καθώς μετατοπίζονται απότομα έως και δέκα μέτρα ανά λεπτό.

Με το σημερινό ρυθμό ανόδου της θερμοκρασίας, το 2100 η Γη θα είναι τουλάχιστον 4 βαθμούς Κελσίου θερμότερη από ό,τι σήμερα, με την Αρκτική να είναι όσο θερμή ήταν πριν από 130.000 χρόνια, σύμφωνα με έρευνα του Dr Jonathan Overpeck στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Science.

Υπολογιστικά μοντέλα υποδεικνύουν ότι σε ορισμένες περιοχές της Γροιλανδίας η θερμοκρασία θα παραμένει πάνω από το σημείο τήξης για πολλούς μήνες το χρόνο. Ο πάγος θα λιώσει και η στάθμη της θάλασσας θα ανέβει κατά 30 εκατοστά έως ένα μέτρο έως το 2150, εκτιμά μια ομάδα του αμερικανικού Εθνικού Κέντρου Ατμοσφαιρικής Έρευνας, με επικεφαλής τον Meredith Nettles. Σε 500 χρόνια, η άνοδος θα μπορούσε να ξεπεράσει τα πέντε μέτρα.

Επιπλέον, το νερό που κυλά στη βάση των παγετώνων της Γροιλανδίας δρα σαν λιπαντικό και επιταχύνει την κίνησή τους προς τον ωκεανό. Οι σεισμοί που καταγράφονται στη Γροιλανδία, λόγω απότομης μετακίνησης παγετώνων, έχουν υπερδιπλασιαστεί από το 2002, αναφέρει μια άλλα ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.

Η Ανταρκτική.

Η Ανταρκτική περιέχει περισσότερο από το 90% του παγκόσμιου πάγου, και η απώλεια ενός σημαντικού μέρους του θα προκαλούσε μια άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Επιστήμονες συνηθίζουν να αναφέρονται στην Ανταρκτική ότι αποτελεί τον "κοιμισμένο γίγαντα", λέει ο Chris Rapley, από τον οργανισμό Βρετανική Ανταρκτική Έρευνα, αλλά ο ίδιος τώρα την θεωρεί ως τον "γίγαντα που ξύπνησε".

Και πιστεύει πως η άνοδος της στάθμης της θάλασσας σε όλο τον κόσμο, που προκαλείται από το λιώσιμο των πάγων, έχει υποτιμηθεί. Μεγάλα κομμάτια πάγου καταρρέουν στη θάλασσα της Ανταρκτικής, αυξάνοντας την απειλή από την άνοδο της στάθμης των ωκεανών του κόσμου, δήλωσαν οι επιστήμονες.

Ο Rapley παρουσίασε μετρήσεις για το στρώμα του πάγου σε μια σημαντική κλιματική διάσκεψη στο Έξετερ της Βρετανίας, Πάγοι στην Ανταρκτική Xερσόνησο. Τα στοιχεία που παρουσίασε ο Rapley δείχνουν ότι οι παγετώνες μέσα στο πολύ μεγαλύτερο στρώμα του Δυτικού Ανταρκτικό πάγου αρχίζουν επίσης να εξαφανίζονται.

Εάν ο πάγος στη χερσόνησο λειώσει εξ ολοκλήρου, θα ανεβάσει διεθνώς τη στάθμη των θαλασσών κατά 0,3 μέτρα, και το στρώμα του Δυτικού Ανταρκτικό πάγου περιέχει αρκετό νερό για να αυξηθεί ακόμα περισσότερο η στάθμη. Η τελευταία έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής σχετικά με την Αλλαγή του Κλίματος , που δημοσιεύθηκε το 2001, έλεγε ότι η κατάρρευση αυτού του στρώματος του πάγου ήταν απίθανη κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα. Αυτή η εκτίμηση μπορεί και πρέπει να επαναξιολογηθεί, προειδοποιεί ο Rapley.

Πριν από τέσσερα χρόνια η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος είχε προβλέψει ότι, μέχρι το 2100, η στάθμη της θάλασσας θα ανέβαινε μεταξύ 11 και 77 εκατοστών.

Οι αλλαγές στη χερσόνησο, όπου το 75% των 400 παγετωνικών βουνών είναι σε υποχώρηση, έχουν προσφέρει νέες ιδέες για τους τρόπους που τα στρώματα του πάγου μπορούν να διασπαστούν.

Τον Μάρτιο του 2002, ένα τεράστιο κομμάτι πάγου ( κρηπίδωμα) που επέπλεε, γνωστό ως Larsen B διαλύθηκε και στη θέση του δημιουργήθηκαν χιλιάδες μικρότερα παγόβουνα. Χωρίς το Larsen B που εμπόδιζε τη μετακίνηση των φύλλων του πάγου, κομμάτια - στρώματα - του πάγου άρχισαν να κυλάνε γρηγορότερα προς τη θάλασσα και συγχρόνως να λεπταίνουν. Η ανακάλυψη αυτή αιφνιδίασε τους επιστήμονες όταν αποκαλύφθηκε τον Σεπτέμβριο του 2004 και τώρα αυτοί που φτιάχνουν υπολογιστικά μοντέλα εργάζονται για να συμπεριλάβουν τέτοιους μηχανισμούς στις προβλέψεις τους.

Τα αρχεία του κλίματος, που προέρχονται από την ανάλυση των ιζημάτων, δείχνουν ότι δεν υπήρχαν κομμάτια πάγου από τη Χερσόνησο σε διάφορες θερμές προηγούμενες εποχές. Αλλά η διάσπαση αυτή έχει επιπτώσεις στον πάγο που είναι πιο κοντά στον Πόλο, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη καταγραμμένη εποχή, λέει ο Rapley.

Οι ενδείξεις ότι η αλλαγή του κλίματος μπορεί να επηρεάζει το στρώμα του Δυτικού Ανταρκτικό Πάγου προέρχονται από τρεις παγετώνες, συμπεριλαμβανομένου του Pine Island και του Thwaites. Τα στοιχεία μας αποκαλύπτουν ότι χάνουν περισσότερο πάγο - κυρίως μέσω της γέννησης των παγόβουνων - από αυτό που το αντικαθιστά μέσω των χιονοπτώσεων. Σύμφωνα με μια προκαταρκτική ανάλυση, η διαφορά μεταξύ της μάζας που χάνεται και της μάζας που αντικαθίσταται είναι περίπου 60%.

Οι επιστήμονες δήλωσαν πως αντί να αυξάνεται η μάζα τους, όπως αναμενόταν, λόγω της αύξησης της χιονόπτωσης στις πολικές περιοχές, η Δυτική Ανταρκτική χάνει κάθε χρόνο 250 κυβικά χιλιόμετρα πάγου, με έναν ρυθμό έξι φορές ταχύτερο απ’ ό,τι στο παρελθόν. Αυτό σημαίνει πως η Ανταρκτική συμβάλλει τουλάχιστον κατά 15% στη σημερινή αύξηση της στάθμης της θάλασσας, που φτάνει τα δύο χιλιοστά ετησίως.

Εάν η απώλεια της μάζας από τους παγετώνες οφείλεται στις φυσικές μεταβολές ή προκαλείται από τη θέρμανση των ωκεανών εξ αιτίας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων δεν έχει ακόμα επιβεβαιωθεί. Οι επιστήμονες κάνουν τώρα περισσότερες μετρήσεις για να αξιολογήσουν τις αιτίες, αλλά η θέρμανση είναι ο πιθανός ένοχος, αναφέρει ο Rapley: "Το γεγονός ότι τρεις από παγετώνες επιταχύνονται ταυτόχρονα δείχνει ότι κάτι συμβαίνει." Μόνο η τήξη αυτών των τριών παγετώνων συμβάλλει κατ' εκτίμηση σε άνοδο κατά 0,24 χιλιοστών ετησίως στη στάθμη της θάλασσας.

Το κοστος του πολεμου.

Νέα έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Αμερικανικού Κογκρέσου αναφέρει ότι οι πόλεμοι στο Ιράκ και το Αφγανιστάν θα στοιχίσουν στις ΗΠΑ συνολικά 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2017. Επίσης στην έκθεση υπολογίζεται ότι μια ποιο γρήγορη απόσυρση των Αμερικανικών δυνάμεων θα κοστίσει περίπου 480 δισεκατομμύρια δολάρια λιγότερα απ’ ότι μια ποιο σταδιακή απόσυρση μέσα στα επόμενα 10 χρόνια. Ο πρόεδρος Μπους ζητά αυτή την εβδομάδα απ’ το Κογκρέσο να εγκρίνει άλλα 46 δισεκατομμύρια δολάρια για τους πολέμους στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, ανεβάζοντας το συνολικό κόστος στα 200 δισεκατομμύρια δολάρια για το οικονομικό έτος 2008.

Την προηγούμενη εβδομάδα, στο ετήσιο συνέδριο της «αμερικανικής οικονομικής ένωσης» (ΑΕΑ), παρουσιάσαμε μία νέα εκτίμηση για το πιθανό κόστος του πολέμου στο Ιράκ.

Συμπεράναμε πως ο λογαριασμός είναι πολύ ψηλότερος από τις προηγούμενες εκτιμήσεις -μεταξύ 1 και 2 τρις δολαρίων, ανάλογα κυρίως με το πόσο ακόμα θα παραμείνουν τα στρατεύματά μας στο Ιράκ.

Για να δώσουμε μία τάξη μεγέθους, η ταινία με τις μεγαλύτερες εισπράξεις όλων των εποχών, ο «Τιτανικός» εισέπραξε 1.8 δις δολάρια σε ολόκληρο τον κόσμο, όσο δηλαδή στοιχίζει η παραμονή των αμερικανικών στρατευμάτων στο Ιράκ κάθε μισή εβδομάδα.

Όπως συνέβη με το παγόβουνο που βύθισε τον «Τιτανικό», το μεγάλο κομμάτι των εξόδων του πολέμου κρύβεται κάτω από την επιφάνεια.

Δεν υπολογίσαμε μόνο το κόστος των πολεμικών επιχειρήσεων, αλλά και όσα θα κληθεί να πληρώσει το κράτος τα επόμενα χρόνια σε ασφαλίσεις ζωής, αναπηρικές συντάξεις και ιατρική παρακολούθηση των 16,300 Αμερικανών που έχουν ήδη τραυματιστεί βαριά.

Υπολογίσαμε επίσης το κόστος αντικατάστασης φθαρμένων οπλικών συστημάτων, που σε περιόδους πολέμου φθείρονται τρεις με πέντε φορές ταχύτερα απ' ότι σε καιρούς ειρήνης.

Επιπρόσθετα ο στρατός θα κληθεί να πληρώσει περισσότερα για να προσελκύσει -ή να κρατήσει στο στρατό- τους εθελοντές Αμερικανούς πολίτες.

Το κερασάκι στην τούρτα -καθώς πολεμάμε με δανεικά (κυρίως από το εξωτερικό)- αφορά το κόστος των αυξημένων επιτοκίων για την εξυπηρέτηση του διογκωμένου δημόσιου μας χρέους.

Η έρευνά μας -αντίθετα από τις κρατικές εκτιμήσεις- συμπεριλαμβάνει στο κόστος του πολέμου τις οικονομικές και κοινωνικές του επιπτώσεις.

Περιλαμβάνει π.χ. το πραγματικό οικονομικό κόστος των τραυματιών και των νεκρών.

Αν κάποιο άτομο σκοτωθεί σε αυτοκινητιστικό ατύχημα, η οικογένειά του λαμβάνει αποζημίωση για τα διαφυγόντα κέρδη της.

Το κράτος υπολογίζει πως το κόστος κάθε θανάτου φτάνει κατά μέσο όρο τα 6 εκατομμύρια δολάρια.

Οι ένοπλες δυνάμεις όμως τον κοστολογούν πολύ λιγότερο, γύρω στα 500,000 δολάρια.

Ένα άλλο κόστος για την οικονομία προέρχεται από το γεγονός πως οι περισσότεροι στρατιώτες προέρχονται από την εθνοφυλακή και τους έφεδρους.

Οι στρατιώτες αυτοί εν γένει κερδίζουν στο στρατό λιγότερα από ότι θα κέρδιζαν σαν πολίτες.

Τέλος, υπάρχει το μακροοικονομικό κόστος του πολέμου, όπως η αύξηση των τιμών του πετρελαίου, στο βαθμό τουλάχιστο που οφείλεται στον πόλεμο στο Ιράκ.

Το συμπέρασμά μας είναι πως η οικονομία μας θα ήταν πολύ ισχυρότερη αν επενδύαμε αυτά τα χρήματα στη χώρα μας, αντί για το Ιράκ.

Ένα κόστος ύψους 2 τρις δολαρίων μας αναγκάζει να κάνουμε ορισμένες ερωτήσεις.

Πρώτον, οι αριθμοί είναι κατά πολύ υψηλότεροι από τους υπολογισμούς της κυβέρνησης, πριν τον πόλεμο.

Τότε ο οικονομικός σύμβουλος του Λευκού Οίκου Λόρενς Λίντσεϊ (Lawrence Lindsey) απολύθηκε, διότι πρόβλεψε πως το κόστος του πολέμου θα έφτανε τα 200 δις δολάρια, που υπερέβαιναν κατά πολύ τα 60 δις που προέβλεπε επισήμως το γραφείο προϋπολογισμού της προεδρίας.

Πώς έγινε και το κόστος του πολέμου υποτιμήθηκε σε τέτοιο βαθμό;

Σε άλλες σημαντικές της πολιτικές, η κυβέρνηση αρέσκεται να δημοσιεύει εξαντλητικά λεπτομερείς εκθέσεις κόστους-οφέλους.

Ο πόλεμος στο Ιράκ είναι ένας επιλεγμένος πόλεμος, ένα είδος κυβερνητικής παρέμβασης κι όμως δεν υπάρχει σχεδόν καμία σοβαρή ανάλυση του κόστους από μία παρατεταμένη παραμονή των στρατευμάτων κατοχής.

Ήταν άραγε δυνατό να διεξαγάγουμε τον πόλεμο αυτόν με τρόπο που θα προστάτευε καλύτερα τους στρατευμένους μας και θα κόστιζε λιγότερα στη χώρα;

Φαίνεται πως μία έκθεση του πενταγώνου συμπεραίνει πως αν οι στρατιώτες μας διέθεταν καλύτερο εξοπλισμό, πολλοί θάνατοι και τραυματισμοί θα είχαν αποφευχθεί.

Η τσιγκουνιά σε τέτοια θέματα, την περίοδο της βιαστικής έναρξης των πολεμικών επιχειρήσεων, μοιάζει να οδηγεί μακροπρόθεσμα σε αύξηση του κόστους για τη χώρα (και -με τραγικό τρόπο- για όσους αναμείχθηκαν άμεσα σ' αυτόν).

Υπάρχει βέβαια πάντα το ερώτημα αν χρειαζόταν τελικά να ξοδέψουμε έστω κι ένα σεντς για αυτόν τον πόλεμο.

Αν θυμηθούμε τους μήνες που προηγήθηκαν του πολέμου: υπήρχαν λίγοι λόγοι να εισβάλουμε στο Ιράκ και πολλοί να τηρήσουμε στάση αναμονής.

Η πολιτική του Μπους (Bush) περί απειλής του Ιράκ, είχε αναγκάσει τη Βαγδάτη να ξαναδεχτεί την επιθεώρηση εκ μέρους του ΟΗΕ.
Οι επιθεωρητές έλεγαν πως χρειάζονται μερικούς μήνες ακόμα προκειμένου να ολοκληρώσουν το έργο τους.
Μερικοί από τους πιο στενούς μας συμμάχους, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, εκλιπαρούσαν τις ΗΠΑ να περιμένουν το πόρισμα των επιθεωρητών.
Οι υπηρεσίες πληροφοριών έστελναν, όπως ξέρουμε πια σήμερα, αντιφατικές πληροφορίες.

Η μετατοπιση των Ηπειρων.

Ως μετατόπιση των Ηπείρων θα μπορούσαμε να καθορίσουμε τις μεγάλης κλίμακας οριζόντιες κινήσεις των ηπείρων μέσα στο γεωλογικό χρόνο. Τούτη η ιδέα μιας μεγάλης μετατόπισης έχει μακρά ιστορία. Παρατηρώντας το γεγονός ότι το σχήμα της ακτογραμμής της ανατολικής Ν. Αμερικής ταίριαζε στο σχήμα της ακτογραμμής της Δ. Αφρικής, ο γερμανός φυσιολόγος Αλεξάντερ φον Χούμπολτ διαμόρφωσε το 1800 τη θεωρία ότι οι ακτές που περιβάλλουν τον Ατλαντικό Ωκεανό ήταν κάποτε ενωμένες. Πενήντα χρόνια αργότερα ένας γάλλος επιστήμονας, ο Αντόνιο Σνάιντερ-Πελεγκρίνι, υπέθεσε πως η παρουσία ταυτόσημων απολιθωμάτων φυτών στις ευρωπαϊκές και αμερικανικές εναποθέσεις άνθρακα μπορεί να εξηγηθεί μόνο αν οι δύο ήπειροι ήταν αρχικά ενωμένες. Στην ίδια τροχιά κινούμενος, ο Φρανκ Β. Τέιλορ από τις Η.Π.Α. εξήγησε το σχηματισμό ορισμένων οροσειρών με τη θεωρία της σύγκρουσης των ηπείρων.

Η πρώτη αληθινά λεπτομερειακή και συνεκτική θεωρία για τη μετατόπιση των ηπείρων προτάθηκε το 1912 από τον Άλφρενr Βέγκενερ, τον Γερμανό γεωλόγο. To 1937 ο Αλεξάντρ Λ. Ντι Τουά, ένας νοτιοαφρικανός γεωλόγος, τροποποίησε την υπόθεση του Βέγκενερ προτείνοντας δύο αρχέγονες ηπείρους, τη Λαυρασία στο Βορρά και την Γκοντβάνα στο νότο. Ωστόσο, το ενδιαφέρον για τη θεωρία της μετατόπισης των ηπείρων αναζωπυρώθηκε, καθώς αυξήθηκε η γνώση μας για το μαγνητικό πεδίο της Γης, χάρη στις μελέτες των γεωφυσικών Στάνλεϊ κ. Ράνκορν, Π.Μ.Σ. Μπλάκετ κ.α. Σιδηρομαγνητικά μεταλλεύματα όπως ο μαγνητίτης, αποκτούν μόνιμο μαγνητισμό, όταν κρυσταλλοποιούνται ως στοιχεία πυριγενών λίθων. Η διεύθυνση του μαγνητικού τους πεδίου είναι ίδια με εκείνη του μαγνητικού πεδίου της Γης κατά τη στιγμή της κρυσταλλοποίησής τους. Σωματίδια μαγνητικών υλικών που απελευθερώνονται με διάφορους φυσικούς τρόπους από τους πυριγενείς λίθους αναδιατάσσονται σύμφωνα με τη διεύθυνση του μαγνητικού πεδίου της Γης και ενσωματώνονται σε διάφορα ιζηματογενή στρώματα. Οι μελέτες της παραμένουσας μαγνήτισης σε διαφορετικά στρώματα έδειξε πως μαγνητικοί πόλοι όιαφορετικών εποχών σε όλα τα σημεία του κόσμου έχουν αλλάξει με τo πέρασμα του χρόνου. Οι αποκλίσεις των πόλων είναι διαφορετικές για κάθε ήπειρο, αλλά οι τιμές τους εξηγούνται μόνο στις βάση της υπόθεσης ότι οι ήπειροι ήταν κάποτε ενωμένες. Οι αποκλίσεις για την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, για παράδειγμα, δείχνουν πως η τελευταία μετακινήθηκε περίπου 30° Δυτικά σε σχέση με την Ευρώπη από την Τριάσια περίοδο, δηλαδή από τη θέση που είχε πριν από 245 εκατομμύρια χρόνια.

Η αυξημένη γνώση μας για το σχηματισμό του ωκεάνειου πυθμένα και η επακόλουθη διατύπωση των θεωριών της εξάπλωσης του θαλάσσιου πυθμένα και των τεκτονικών πλακών, ισχυροποίησε ακόμη περισσότερο τη θεωρία της μετατόπισης των ηπείρων. Στην αρχή της δεκαετίας του '60 ο αμερικανός γεωφυσικός Χάρι Χ. Χες πρότεινε την υπόθεση πως διαρκώς δημιουργείται νέος ωκεάνειος φλοιός, εξαιτίας της διαρκούς ηφαιστειακής δραστηριότητας στις μεσωκεάνειες οροσειρές. Αυτές τις ωκεάνειες οροσειρές μπορούμε να τις φανταστούμε τις ως υποβρύχια βουνά που ακολουθούν μια ελικοειδή πορεία περίπου 60.000 χλμ. κατά μήκος του πυθμένα. Λειωμένο υλικό από το μανδύα της Γης έρχεται στην επιφάνεια, ψύχεται και κατόπιν σπρώχνεται από νέες εκρήξεις. Έτσι, ο πυθμένας του ωκεανού σπρώνεται σε αντίθετες κατευθύνσεις. Στα τέλη του '60 αρκετοί αμερικανοί ερευνητές, ανάμεσά τους οι Τζακ Ε. Όλιβερ και Μπράιαν Λ. Άιζακς, σύνδεσαν τη ιδέα της εξάπλωσης του πυθμένα των ωκεανών με εκείνη της μετατόπισης των ηπείρων και διαμόρφωσαν τη θεωρία των τεκτονικών πλακών.

Αλ Γκορ.

Το Νόμπελ Ειρήνης τούς απονέμεται "για τις προσπάθειές συλλογής και μετάδοσης γνώσεων σχετικά με τις κλιματικές αλλαγές που προκαλούνται από τον άνθρωπο και για τη θεμελίωση των αναγκαίων μέτρων στον αγώνα κατά των αλλαγών αυτών", δήλωσε στο Οσλο ο πρόεδρος της νορβηγικής επιτροπής Ολε Ντάνμπολτ Μγιόες.

Η IPCC ιδρύθηκε το 1988 από τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό και το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Σκοπός του πάνελ είναι η αξιολόγηση της επιστημονικής γνωστικής βάσης και των ερευνών που διεξάγονται για τη μελέτη των κλιματικών αλλαγών. Η IPCC αξιολογεί επίσης τις συνέπειες των κλιματικών μεταβολών που προέρχονται από ανθρώπινη δραστηριότητα, μελετώντας πιθανές πολιτικές και δράσεις για την αντιμετώπιση των ενδεχόμενων κινδύνων.

"Με τιμά βαθιά το γεγονός ότι έλαβα το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης", αναφέρει σε δήλωσή του ο Αλ Γκορ.

"Το βραβείο αυτό έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία επειδή έχω την τιμή να το μοιράζομαι με τη Διακυβερνητική Διάσκεψη για τις Κλιματικές Αλλαγές, το κορυφαίο στον κόσμο επιστημονικό σώμα που είναι αφιερωμένο στη βελτίωση των γνώσεών μας για την κλιματική κρίση, , μια ομάδα τα μέλη της οποίας έχουν εργαστεί ακούραστα και ανιδιοτελώς για πολλά χρόνια".

Ο Γκορ δήλωσε επίσης πως θα δωρίσει όλο το μερίδιό του από το έπαθλο.

Από την πλευρά του ο πρόεδρος της Διακυβερνητικής Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για τις Κλιματικές Αλλαγές, ο ινδός επιστήμονας Ραζέντρα Πασάουρι, δήλωσε σήμερα ότι η τιμητική διάκριση προς τον Αλ Γκορ και το όργανο των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές αλλαγές θα επιτρέψει να δημιουργηθεί η συνείδηση ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη χρήζει επείγουσας αντιμετώπισης.

"Ελπίζω ότι αυτό θα φέρει το θέμα στο προσκήνιο", δήλωσε από το Νέο Δελχί ο πρόεδρος της Διάσκεψης του ΟΗΕ. "Αισθάνομαι προνομιούχος που μοιραζόμαστε αυτό βραβείο με κάποιον τόσο διακεκριμένο όσο ο Αλ Γκορ", είπε.

Το βραβείο, ένα δίπλωμα , ένα χρυσό μετάλλιο και μια επιταγή 10 εκατομμυρίων σουηδικών κορωνών- θα τους απονεμηθεί στο Οσλο στις 10 Δεκεμβρίου.